Machu Pichu jungle inca trail dag 1

Daaar ging onze wekker weer om 5 uur. Al onze kamergenootjes kwamen net binnen gedruppelt na een nachtje stappen. Ook toen we op onze bus zaten te wachten, bleven de feestgangers maar terug komen. Later hebben we dit zelf ook gehad maar dan zelfs nog met facepaint op ons gezicht haha. Tussen door kwam er ook een peruaans meneertje. Dat was onze guide! Hij kwam ons ophalen om aan onze 4 daagse trekking te beginnen.

Ookal waren we een beetje moe, we hadden er wel echt heel veel zin in. Samen met de guide liepen we naar ons busje. Daar hingen tot mijn schrik uilenpootjes aan de binnenspiegel. En na dat we 5 minuten verder reden zag ik ook ineens het hoofd van de uil in het hoekje van de bus hangen. Nu kon ik er niet meer om heen eigenlijk, en heb ik de rest van de busrit tegen dat kopje aan moeten kijken. blehh!

Maar gelukkig, na een uurtje hadden we ontbijt en konden we weer uit het busje stappen. Zoals gewoonlijk was het weer brood met jam. Als je ontbijt inclusief is in Peru, dan is dit niet zo verassend. Gelukkig hadden we wel een hele lekkere lunch! Het was een soort lopend buffet met heel veel gezonde en lekkere dingetjes.

Tussen het ontbijt en de lunch in hadden we nog gefietst. We zijn alleen maar downhill gegaan, dus eigenlijk lijkt het er meer op dat je op de scooter zit. Het was wel echt super mooi. Ik heb door dit fietsritje ineens veel meer respect gekregen voor de mensen die de tour de france fietsen. Eigenlijk vond ik daar helemaal niks aan maar nu ik zelf super hard door de bochten vloog moest ik er steeds aan denken. En naast mij fietsten nog niet eens al die andere snelle gekkies.

Na die overheerlijke lunch moesten we weer in het verschrikkelijke busje zitten met het uilenhoofdje. We waren nu onderweg om te gaan wildwaterraften. Ik had van te voren nog nooit geraft dus ik vond het echt super vet. Alleen onze leider was niet zo gezellig als de leider van het andere bootje. Die van het andere bootje maakte allemaal grapjes. Maar die van ons daarin tegen leek wel op een gargant. Hij comandeerde ons de hele tijd, en als er iemand een foutje maakte werd hij daar echt heel boos om. Dat motiveerde mij wel meer om geen foutjes te maken haha. En we hadden wel echt heel veel lol. De rivier was echt super wild en we zijn echt heel veel kopje onder geweest. Gelukkig is er niemand afgevallen. Hij comandeerde wel dat we er van af moesten springen. Ik wist niet zeker of hij een grapje maakte of niet. Ik was toch al helemaal nat dus ik vond het niet zo erg. Lotje sprong er ook in maar kreeg ineens een paniek aanval. Ze realiseerde ineens dat er vissen in het water zaten dus wilde ze weer heel snel aan boord.

Super doorweekt moesten we daarna aan onze trekking beginnen. Het was gelukkig geen moeilijke hike. Het meest van de tijd waren het gewoon platte stukjes. Het was wel een hele mooie hike. We liepen namelijk zo de jungle in. Ondertussen kwamen we echt super veel bomen en planten tegen waar iets aan groeide. Sommige dingen konden we zelfs proeven. Onze guide plukte bijvoorbeeld een aantal passievruchten van de boom en gaf deze dan aan ons. Ook groeide er chilipeper en koffiebonen. De koffiebonen hebben we ook geproefd. We kwamen zelfs een huisje tegen daar midden in de jungle waar ze koffie aan het maken waren van deze bonen. Onze guide gaf daar ons een onduidelijke uitleg over hoe het precies in elkaar zat. Maar aangezien hij niet zo heel goed engels sprak, heb ik er niet zo veel van onthouden helaas. Het was wel heel interessant om te zien. Omdat het echt nog met de hand word gemaakt. super schattig.

Na deze presentatie liepen we weer verder de jungle in, we waren bijna bij onze homestay! Onderweg had lotte nog een termiet geproefd. De guide prikte met een stokje in iets stoffigs, en daar kwamen al die vieze termietjes uit gekropen. Hij vroeg wie er wilde proeven. Lotte zei dat ze wel tweede zou gaan als iemand als eerst zou gaan, en dat was toen ook gebeurd. Ze hebben niet echt een smaak zei ze, maar schijnbaar heeft een duitser die verdwaald was in de jungle door deze termieten te eten het toch overleefd.

Toen het al weer wat donker begon te worden, begon te weg ook een beetje moeilijker te worden. Er waren best veel grote stenen etc. waar je echt moest uitkijken waar je liep. Het werd nog avontuurlijker toen onze guide erachter kwam dat de rivier, waar we eigenlijk overheen moesten verwoest was door de hevige regen van de dag ervoor. Nu was de rivier te groot om over te steken dus moesten we een andere weg vinden naar de homestay. Onze guide had nog geen plan B, dus moest hij die terplekke verzinnen. Uiteindelijk, na een paar krappe weggetjes omhoog en over wat steentjes en takken zijn we toch uiteindelijk bij onze homestay gekomen. En eigenlijk best op tijd.

Wij sliepen samen met de drie andere meisjes van onze groep in een kamer. Alle drie de meisjes kwamen uit Amerika. Gelukkig konden we goed met ze opschieten en was het heel gezellig in onze kamer. Er was nog een beestje die het heel gezellig vond in onze kamer. Er zat namelijk een schorpioen recht naast het bed van een van de meisjes! Uiteindelijk hebben we die verwijderd met een slipper.

De douche was super koud, dus echt lekker douchen zat er niet echt in. Na een korte opfrissing dus, gingen we naar de plek waar we nog diner kregen. Ik was zo blij dat ik had gezegd dat ik vegetarisch was! We zagen namelijk allemaal cavia's in de keuken rondlopen. In Peru is Cavia een van de populairste gerechten. Het waren echt nog maar hele kleine baby caviaatjes. Onze guide vertelde dat ze die nog niet aten gelukkig. Maar helaas dus wel als ze wat groter zijn. zielig he?

Na het eten lagen we allemaal doodop in bed. Ik ben nog een keer wakker geworden omdat een van de meisjes echt super hard schreeuwde in haar slaap haha. Ook zij zelf werd er wakker van. Maar ze kon zich niet meer herinneren waar ze over droomde. Achja, het was in ieder geval echt super grappig.