sihanoukville en koh rong cambodja
Blijf op de hoogte en volg Maxime
27 Februari 2015 | Cambodja, Preah Seihanouk
Hoi iedereen.
De laatste dagen zijn we in sihanoukville, koh rong en terug naar Thailand en koh Chang geweest! Vanaf siem reap hadden we de "slaapbus" naar sihanoukville gepakt. Ik denk dat dit het ergste busreisje was wat we tot nu toe hebben gehad. Voordat we in de bus zaten werden we eerst opgehaald met een mini busje. Daar hebben we echt letterlijk een uur in gezeten terwijl we al 2 keer weer langs ons hostel zijn gekomen. Een beetje een vreemd systeem. Het minibusje werd ook op een gegeven komen zo vol gepropt dat er zelfs geen mensen meer in het gangpad paste en maar ergens op een backpack moesten gaan zitten.
Na dat uur rondjes rijden kwamen aan bij onze "slaapbus" ( die direct vanaf seam reap naar sihanoukville zou gaan) ook daar was te weinig plaats. Op het begin stonden lotje en ik daar maar omdat we geen kloppend stoelnummer hadden en het er naar uit zag dat we geen zitplaatsje hadden. Gelukkig werd dat wel opgelost. Sommige mensen die niet zo ver moesten met deze bus moesten nu ook in het gangpad zitten.
Heel comfortabel lag ik niet in de bus en vooral niet omdat er ook nog een vreemde naast me zat/lag. Toch ben ik in slaap gevallen en werden we wakker gemaakt om half 6. Echt niemand snapte er wat van. Zouden we nu al in sihanoukville zijn? Want dat zou wel erg vroeg zijn dan! Maar toen we de bus uit kwamen en rond vroegen waar we waren, bleek dat we terug in Phnom penh waren!!! Dus het is helemaal geen directe bus naar sihanoukville! En Phnom Penh was ook niet echt heel erg op de route. Toch moesten we hier er uit en zelfs onze spullen werden onderuit het ruim gehaald. Binnen enkele minuten lagen al onze spullen op de stoep en reed de bus aan zonder dat iemand van iets wist. En wat dan heel erg fijn is, is dat de mensen Super goed Engels kunnen en dat we dan ook meteen weten wat er aan de hand is. Niet dus :). Maarja uiteindelijk wisten we eindelijk waarom we in phnom penh waren.. We moesten van bus wisselen want de slaapbus is alleen voor de nacht. Haha. We hebben toen anderhalf uur op een parkeerplaats moeten wachten tot onze normale bus kwam. Ik denk dat onze ergste busreis was tot nu toe. Iedereen was nog Super moe en de reis van Phnom penh duurde ook nog super lang.
Maar achja! Gelukkig waren we eindelijk in sihanoukville. Zon zee en strand. We zijn er nu wel achter dat we meer strand dan stad mensjes zijn. We hebben in sihanoukville dan ook niet veel meer gedaan dan op het strand liggen en uit gegaan. Ee zijn hier naar een Super leuk feestje in de jungle gegaan waar je met een vlotje over het water naar toe moest. Ook was het een van die dagen valentijnsdag. Ter ere van dat werd er een festival georganiseerd. Ook daar zijn we naar toe gegaan.
Vanaf sihanoukville hebben we de ferry gepakt naar koh rong. Het mooiste eiland waar we zijn geweest. Het is eigenlijk Super klein en vol met backpackers. Alles is aan het strand te doen. Dat maakte koh rong heel gezellig. Mijn slippertjes werden wel gepikt op de eerste dag maar dat is niet zo erg. Op koh rong heb je geen slippers nodig.
Wij verbleven dus in een guesthouse op het strand waar het allemaal te doen was. De rest van koh rong was alleen maar jungle. Er waren nog wel 2 andere strandjes maar thats it. Het ene strandje werd alleen gebruikt voor feestjes en long beach werd nog nergens voor gebruikt. Alleen om naar toe te gaan via de jungle, of bereikbaar via een bootje. Dat maakte dit strand waarschijnlijk het aller mooiste strand wat ik ooit heb gezien. Hagel wit strand en een Super blauwe zee. Echt prachtig.
De eerste dag op koh rong zijn we daarom ook met een bootje gegaan. Met dat bootje maakte we een paar stopjes om te gaan vissen, snorkelen en te barbecueën. Op het strand keek je dan naar de zonsondergang en daarna sprong je nog een keertje in het water in het donker om het mooie plankton te bewonderen.
Het vissen en het snorkelen viel een beetje tegen. Ik had het gevoel dat ze door elke dag al die mooie visjes op te vissen, en ze daarna op de barbecue te leggen er zo weinig visjes nog waren te zien met het snorkelen. Ik vond het vissen ook een beetje zielig omdat de visjes dus niet terug werden gegooid maar heel lang in de boot werden uitgedroogd.
Daarom aten we maar alleen een broodje met groente met de barbecue. De plankton was wel echt Super vet. Elke beweging die je maakt in het water glittert helemaal. Ik kan het niet zo heel goed uitleggen. Je moet het zelf gewoon mee maken!
Die dag erna zijn we met canadezen die we hadden leren kennen de jungletrack gedaan om naar long beach te komen. Dit duurde denk ik een uur. Het was echt Super warm en best wel zwaar om te doen maar we vonden het wel echt heel leuk. Het was een soort work out van een uurtje. Overal lagen rotsjes of andere dingen wat een hindernis vormden.
Op de terugweg hebben we maar het bootje terug gepakt. Want in het donker wil je niet zo in de jungle gaan wandelen.
Die avond was er een feestje op het andere strand omdat het Chinees nieuwjaad was. Het jaar van de geit! Twee van de drie canadezen waren een geit, en ik zelf ook. Dus we vonden wel dat we dat moesten gaan vieren natuurlijk!
De volgende dag hadden we daar een beetje spijt van want we hadden die dag het bootje terug moeten pakken naar sihanoukville om 9 uur 's ochtends. Ik denk dat dit onze aller ergste dag was van heel de reis. Er was namelijk een festival kazantip genaamd, gecancelled. Dit zou eigenlijk op een ander eilandje van Cambodja gehouden worden. Maar nu het feestje niet meer door ging, waren nu al die mensen van kazantip in sihanoukville beland. Waardoor wij geen slaapplaats meer konden krijgen. We waren echt Super moe na maar een paar uurtjes te hebben geslapen, puck was ziek, en we konden geen slaapplaats vinden. Zelfs op internet was alles vol geboekt. We konden wel huilen. Er gingen helaas ook geen nachtbussen naar Thailand toe. Dat was ook nog een optie geweest, want de volgende dag wilde we toch naar Thailand gaan, en dan zouden we kunnen slapen in de bus. We zaten zelfs te denken aan slapen op het strand. Maar puck was ziek. En lotje en ik waren echt te moe, op het strand werd ook nog eens nieuwjaar gevierd dus dag had ook geen zin. Bij het reisbureautje waar we alvast een ticket aan het boeken waren voor koh chang werkte hele aardige mensen. Ze dachten echt met ons mee en belde een aantal mensen voor ons. Ook dat zat allemaal vol.
Uiteindelijk zei het vrouwtje van het reisbureau dat we mee moesten lopen omdat zij een oplossing voor ons had... Het was dan wel geen guesthouse, hostel of hotel maar het was toch een Super oplossing! We zijn uiteindelijk gaan slapen in een spa. Haha! Wie had dat ooit gedacht. Je had zelfs in het ziekenhuis kunnen slapen. Daar stond zelfs dat ze kamertjes verhuurde aan backpackers. Maar ook dat zat vol. Dat was al een heel grappig idee. Maar in een spa slapen overtreft het toch wel weer. Was alles toch weer goed gekomen.
De busreis naar Thailand ging redelijk goed. Onze airco was wel kapot gegaan, en hebben daarom een half uur langs de weg gestaan, maar daarna werd het gewoon opgelost door de rest van de reis met de deur open te rijden. Bij ons stonden de raampjes open dus het was best goed vol te houden haha.
Nu zitten we weer in Thailand. In het plaatsje pattaya, hiervoor waren we weer terug gegaan naar koh chang omdat we koh chang zo geweldig vonden. En dat was het nog steeds! Het is er veilig, gezellig, mooi en leuk. Ik wil er zeker nog eens terug. Ben benieuwd wat pattaya ons brengt.
Oja! Klein dompertje.. we hadden heel vietnam, laos en cambodja zo er na uitgekeken om een tosti van de 7-11 te eten. Die zijn echt super lekker! En je hebt geen 7-11's in die landen. Alleen in Thailand. Dus zodra we op koh chang waren.. hadden we ons door de taxichauffeur af laten zetten bij de7-11. Was het een nep 7-111!!!=( dus geen tosties voor ons. Gelukkig hebben we de volgende dag wel een echte 7-11 gevonden. Wie verzint zo iets he. We hebben toch ook geen neppe appie?! haha
De laatste dagen zijn we in sihanoukville, koh rong en terug naar Thailand en koh Chang geweest! Vanaf siem reap hadden we de "slaapbus" naar sihanoukville gepakt. Ik denk dat dit het ergste busreisje was wat we tot nu toe hebben gehad. Voordat we in de bus zaten werden we eerst opgehaald met een mini busje. Daar hebben we echt letterlijk een uur in gezeten terwijl we al 2 keer weer langs ons hostel zijn gekomen. Een beetje een vreemd systeem. Het minibusje werd ook op een gegeven komen zo vol gepropt dat er zelfs geen mensen meer in het gangpad paste en maar ergens op een backpack moesten gaan zitten.
Na dat uur rondjes rijden kwamen aan bij onze "slaapbus" ( die direct vanaf seam reap naar sihanoukville zou gaan) ook daar was te weinig plaats. Op het begin stonden lotje en ik daar maar omdat we geen kloppend stoelnummer hadden en het er naar uit zag dat we geen zitplaatsje hadden. Gelukkig werd dat wel opgelost. Sommige mensen die niet zo ver moesten met deze bus moesten nu ook in het gangpad zitten.
Heel comfortabel lag ik niet in de bus en vooral niet omdat er ook nog een vreemde naast me zat/lag. Toch ben ik in slaap gevallen en werden we wakker gemaakt om half 6. Echt niemand snapte er wat van. Zouden we nu al in sihanoukville zijn? Want dat zou wel erg vroeg zijn dan! Maar toen we de bus uit kwamen en rond vroegen waar we waren, bleek dat we terug in Phnom penh waren!!! Dus het is helemaal geen directe bus naar sihanoukville! En Phnom Penh was ook niet echt heel erg op de route. Toch moesten we hier er uit en zelfs onze spullen werden onderuit het ruim gehaald. Binnen enkele minuten lagen al onze spullen op de stoep en reed de bus aan zonder dat iemand van iets wist. En wat dan heel erg fijn is, is dat de mensen Super goed Engels kunnen en dat we dan ook meteen weten wat er aan de hand is. Niet dus :). Maarja uiteindelijk wisten we eindelijk waarom we in phnom penh waren.. We moesten van bus wisselen want de slaapbus is alleen voor de nacht. Haha. We hebben toen anderhalf uur op een parkeerplaats moeten wachten tot onze normale bus kwam. Ik denk dat onze ergste busreis was tot nu toe. Iedereen was nog Super moe en de reis van Phnom penh duurde ook nog super lang.
Maar achja! Gelukkig waren we eindelijk in sihanoukville. Zon zee en strand. We zijn er nu wel achter dat we meer strand dan stad mensjes zijn. We hebben in sihanoukville dan ook niet veel meer gedaan dan op het strand liggen en uit gegaan. Ee zijn hier naar een Super leuk feestje in de jungle gegaan waar je met een vlotje over het water naar toe moest. Ook was het een van die dagen valentijnsdag. Ter ere van dat werd er een festival georganiseerd. Ook daar zijn we naar toe gegaan.
Vanaf sihanoukville hebben we de ferry gepakt naar koh rong. Het mooiste eiland waar we zijn geweest. Het is eigenlijk Super klein en vol met backpackers. Alles is aan het strand te doen. Dat maakte koh rong heel gezellig. Mijn slippertjes werden wel gepikt op de eerste dag maar dat is niet zo erg. Op koh rong heb je geen slippers nodig.
Wij verbleven dus in een guesthouse op het strand waar het allemaal te doen was. De rest van koh rong was alleen maar jungle. Er waren nog wel 2 andere strandjes maar thats it. Het ene strandje werd alleen gebruikt voor feestjes en long beach werd nog nergens voor gebruikt. Alleen om naar toe te gaan via de jungle, of bereikbaar via een bootje. Dat maakte dit strand waarschijnlijk het aller mooiste strand wat ik ooit heb gezien. Hagel wit strand en een Super blauwe zee. Echt prachtig.
De eerste dag op koh rong zijn we daarom ook met een bootje gegaan. Met dat bootje maakte we een paar stopjes om te gaan vissen, snorkelen en te barbecueën. Op het strand keek je dan naar de zonsondergang en daarna sprong je nog een keertje in het water in het donker om het mooie plankton te bewonderen.
Het vissen en het snorkelen viel een beetje tegen. Ik had het gevoel dat ze door elke dag al die mooie visjes op te vissen, en ze daarna op de barbecue te leggen er zo weinig visjes nog waren te zien met het snorkelen. Ik vond het vissen ook een beetje zielig omdat de visjes dus niet terug werden gegooid maar heel lang in de boot werden uitgedroogd.
Daarom aten we maar alleen een broodje met groente met de barbecue. De plankton was wel echt Super vet. Elke beweging die je maakt in het water glittert helemaal. Ik kan het niet zo heel goed uitleggen. Je moet het zelf gewoon mee maken!
Die dag erna zijn we met canadezen die we hadden leren kennen de jungletrack gedaan om naar long beach te komen. Dit duurde denk ik een uur. Het was echt Super warm en best wel zwaar om te doen maar we vonden het wel echt heel leuk. Het was een soort work out van een uurtje. Overal lagen rotsjes of andere dingen wat een hindernis vormden.
Op de terugweg hebben we maar het bootje terug gepakt. Want in het donker wil je niet zo in de jungle gaan wandelen.
Die avond was er een feestje op het andere strand omdat het Chinees nieuwjaad was. Het jaar van de geit! Twee van de drie canadezen waren een geit, en ik zelf ook. Dus we vonden wel dat we dat moesten gaan vieren natuurlijk!
De volgende dag hadden we daar een beetje spijt van want we hadden die dag het bootje terug moeten pakken naar sihanoukville om 9 uur 's ochtends. Ik denk dat dit onze aller ergste dag was van heel de reis. Er was namelijk een festival kazantip genaamd, gecancelled. Dit zou eigenlijk op een ander eilandje van Cambodja gehouden worden. Maar nu het feestje niet meer door ging, waren nu al die mensen van kazantip in sihanoukville beland. Waardoor wij geen slaapplaats meer konden krijgen. We waren echt Super moe na maar een paar uurtjes te hebben geslapen, puck was ziek, en we konden geen slaapplaats vinden. Zelfs op internet was alles vol geboekt. We konden wel huilen. Er gingen helaas ook geen nachtbussen naar Thailand toe. Dat was ook nog een optie geweest, want de volgende dag wilde we toch naar Thailand gaan, en dan zouden we kunnen slapen in de bus. We zaten zelfs te denken aan slapen op het strand. Maar puck was ziek. En lotje en ik waren echt te moe, op het strand werd ook nog eens nieuwjaar gevierd dus dag had ook geen zin. Bij het reisbureautje waar we alvast een ticket aan het boeken waren voor koh chang werkte hele aardige mensen. Ze dachten echt met ons mee en belde een aantal mensen voor ons. Ook dat zat allemaal vol.
Uiteindelijk zei het vrouwtje van het reisbureau dat we mee moesten lopen omdat zij een oplossing voor ons had... Het was dan wel geen guesthouse, hostel of hotel maar het was toch een Super oplossing! We zijn uiteindelijk gaan slapen in een spa. Haha! Wie had dat ooit gedacht. Je had zelfs in het ziekenhuis kunnen slapen. Daar stond zelfs dat ze kamertjes verhuurde aan backpackers. Maar ook dat zat vol. Dat was al een heel grappig idee. Maar in een spa slapen overtreft het toch wel weer. Was alles toch weer goed gekomen.
De busreis naar Thailand ging redelijk goed. Onze airco was wel kapot gegaan, en hebben daarom een half uur langs de weg gestaan, maar daarna werd het gewoon opgelost door de rest van de reis met de deur open te rijden. Bij ons stonden de raampjes open dus het was best goed vol te houden haha.
Nu zitten we weer in Thailand. In het plaatsje pattaya, hiervoor waren we weer terug gegaan naar koh chang omdat we koh chang zo geweldig vonden. En dat was het nog steeds! Het is er veilig, gezellig, mooi en leuk. Ik wil er zeker nog eens terug. Ben benieuwd wat pattaya ons brengt.
Oja! Klein dompertje.. we hadden heel vietnam, laos en cambodja zo er na uitgekeken om een tosti van de 7-11 te eten. Die zijn echt super lekker! En je hebt geen 7-11's in die landen. Alleen in Thailand. Dus zodra we op koh chang waren.. hadden we ons door de taxichauffeur af laten zetten bij de7-11. Was het een nep 7-111!!!=( dus geen tosties voor ons. Gelukkig hebben we de volgende dag wel een echte 7-11 gevonden. Wie verzint zo iets he. We hebben toch ook geen neppe appie?! haha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
